Jeśli posiadasz konto na portalu - zaloguj się, jeśli go nie posiadasz zarejestruj się.
Modraszka, sikora modra Parus caeruleus)
Systematyka
Rząd: wróblowe (Passeriformes)
Rodzina: sikorowate (Paridae)
Gatunek: Modraszka, sikora modra ( Parus caeruleus)
Charakterystyka/ morfologia
Mniejsza i jaśniejsza od sikory bogatki, z niebieską, biało obwiedzioną czapeczką i intensywnie niebieskimi, zwłaszcza u samca , skrzydłami, wierzch ciała oliwkowo-zielony, spód jasno-żółty. Przez środek brzucha przebiega niewyraźny, ciemniejszy, czarniawy pasek. Czoło i policzki białe. Dziób czarny, tęczówki oczu ciemnobrązowe, a nogi szaroniebieskie. Młode ptaki są wyraźnie bledsze , z oliwkowa czapeczką, żółtymi policzkami zielononiebieskimi skrzydłami. Płeć ptaków obserwowanych w terenie jest praktycznie nie do oznaczenia. Głos modraszki jest wysoki, przypominający gwizd, podobny do głosów innych przedstawicieli rodziny sikorowatych. Sprawnie porusza się wśród cienkich gałązek, często zawisa głową w dół. Dziób cienki, ale ostry i dość silny. Sikory widzą zarówno widzialny dla człowieka zakres fal elektromagnetycznych, jak i odcienie UV. Długość ciała: 11-12 cm, rozpiętość skrzydeł 20 cm, waga do 11 g.
Biotop/ preferencje pokarmowe
Modraszka, tak jak inne sikory, to ptak typowo leśny. Występuje licznie w lasach liściastych i mieszanych a także w parkach, sadach i ogrodach. Modraszki to ptaki owadożerne, Zjadają owady (od jaj po imago), pajęczaki i inne drobne bezkręgowce oraz małe nasiona (również drzew). Wiosną oprócz pokarmu roślinnego jedzą również nektar wierzbowy, pączki i soki drzew, a jesienią i zimą zbierają się w trzcinowiskach , gdzie wyszukują larwy i poczwarki owadów. lecz kiedy brakuje im owadów, uzupełniają dietę oleistymi nasionami. Obok bogatek są jednymi z najczęstszych gości w naszych karmnikach. Ich ulubione pokarmy to: słonecznik, kule tłuszczowe, nie solona słonina, orzechy arachidowe, mak, konopie.
Rozwój osobniczy
Modraszka swoje gniazdo ze mchu, sierści i piór buduje w dziuplach, stosach drewna, a czasem nawet w małych norach. U mnie na działce gniazdowała w słupku ogrodzeniowym. Chętnie korzysta ze skrzynek lęgowych typu A1, w których preferuje otwór o średnicy 27 mm. W gnieździe samica składa 7-13 białych, blado-brązowych, nakrapianych jaj, które wysiaduje około14 dni. Pisklęta, gniazdowniki, opuszczają gniazdo po 17–18 dniach. Liczba potomstwa jest tak duża, że wykarmienie młodych wymaga od obu rodziców dużego wysiłku. Karmią je owadami i ich larwami (gąsienice i czerwie). Liczne z nich to szkodniki upraw. Silnie rozwinięty instynkt macierzyński sprawia jednak, że przynoszą im pokarm tydzień, a nawet dwa tygodnie po wyjściu z gniazda. W ciągu jednego sezonu modraszki wyprowadzają do dwóch lęgów. Modraszki to głównie ptaki osiadłe, które jednak mogą podejmować wędrówki w obrębie kontynentu europejskiego. U nas w okresie od późnej jesieni do wczesnej wiosny, oprócz naszych przebywają także ptaki, które przyleciały z północnej i wschodniej Europy, żeby tu przezimować w łagodniejszych warunkach. Zimą sikorki te bardzo często nocują w skrzynkach lęgowych, dlatego należy pamiętać o oczyszczeniu skrzynek w październiku, żeby nie narażać nocujących w nich ptaków na liczne w gniazdach ptasie pasożyty.
Status gatunku
Na terenie Polski gatunek ten jest objęty ścisłą ochroną gatunkową .
Przygotowała: Wanda Kula
