Charakterystyka/ morfologia

Łyska (Fulica atra)

Systematyka
Rząd: żurawiowe (Gruiformes)
Rodzina: chruścielowate (Rallidae)
Gatunek: Łyska (Fulica atra)

Charakterystyka/ morfologia
Łyska posiada niemal czarne ubarwienie. Blaszka skórna na czole i dziób w odcieniach bieli. Jest jedynym przedstawicielem chruścieli przystosowanym do pływania na otwartej wodzie. Ciało łyski jest zaokrąglone (u innych chruścieli jest bocznie spłaszczone, w celu lepszego poruszania się w śród gęstej roślinności), palce zaopatrzone są w płaty skórne wycięte w karby zastępujące błonę pławną. Nogi długie i mocne. Łyski nurkują z lekkiego wyskoku. Głównie osiadła i koczująca tylko populacje z północy wędrują jesienią na południowy zachód. Wymiary: długość ciała 37-42 cm, rozpiętość skrzydeł 70-77 cm, masa ciała 380-990 g.

Biotop/ preferencje pokarmowe
Zamieszkuje zbiorniki wód stojących lub wolno płynących szczególnie z dobrze rozwiniętą roślinnością strefy brzegowej. Zaciszne jeziora, stawy, starorzecza, coraz częściej osiedla się blisko człowieka w miejskich parkach. Glosy to donośne kew kew, podobne do szczekania psa, a w zaniepokojeniu piks. Jest ptakiem przelotnym. Przylot w marcu lub lutym, zaraz po roztopach. Odlatuje w październiku-grudniu. Niektóre osobniki zimują. Pływa kiwając charakterystycznie głową. Sprawnie biega, ale na ląd wychodzi niechętnie. Nurkuje wytrwale w poszukiwaniu pożywienia. Łyski są wszystkożerne, latem są to najczęściej pędy roślin wodnych jak rdestnice, moczarki, ramienice, kłącza trzcin – zarówno części zielone jak i nasiona, a różnorodne zwierzęta wodne, szczególnie małże, nawet padłe ryby jesienią i zimą. zimą. Z powierzchni wody wyskakuje na 40 cm, a nurkuje do 6,5 m. Znosi dobrze znaczne zmiany w diecie. Osobniki zimujące w Polsce często korzystają z pokarmu przyniesionego przez człowieka.

Rozwój osobniczy
Po powrocie na lęgowiska w marcu porzuca życie towarzyskie. Pary, łączące się zimą, odchodzą w odosobnienie i stają się agresywne. Zaciekle bronią swojego terytorium, w walce o nie i o jego utrwalenie. Atakuje wtedy obce łyski biegnąc do nich na powierzchni i uderza w nie skrzydłami, aż się ich pozbędzie. Gdy cel jest osiągnięty z podniesioną szyją krąży wokół samicy. Takie zachowanie utrwala więzi między partnerami. Dość duże gniazdo buduje z materiału roślinnego na płytkiej wodzie lub na brzegu, często oparte na podstawie roślinnej strych pędów, krzewu, lub w śród trzcin. Gniazdo najczęściej zaopatrzona jest w rampę ułatwiającą wejście do gniazda. Samiec buduje również jedno lub dwa gniazda zapasowe w celu odpoczynku lub noclegu. Łyska składa jaja od kwietnia do lipca, najczęściej 1 lęg w roku, w przypadku utraty często powtarzany. Składa 6-15 jaj z brązowymi kropeczkami na żółtoszarym tle. Jaja wysiaduje przez 22-23 dni. Młode usamodzielniają się po dwóch miesiącach. Na początku zajmują się nimi oboje rodzice, potem tylko samiec, bo samica zakłada drugi lęg. Młode z pierwszego lęgu opiekują się też młodszym rodzeństwem razem z rodzicami, a nawet je karmią.

Status gatunku
Gatunek łowny od 15 sierpnia do 21 grudnia.

Przygotowała: Wanda Kula