Charakterystyka/ morfologia

Derkacz (Crex crex)

Systematyka
rząd: żurawiowe (Gruiformes)
rodzina: chruścielowate (Rallidae)
gatunek: Derkacz (Crex crex)

replica watches

perfectreplicashop.com

Charakterystyka/ morfologia
Brak wyraźnych różnic między samcem i samicą. Wyglądem derkacz przypomina przepiórkę, a jego szaro- brązowo-cynamonowe upierzenie sprawia, że zlewa się z otoczeniem i łatwo udaje mu się zamaskować. Wierzch ciała rdzawo- brązowy z ciemnymi, podłużnymi plamami. Boki głowy, szyja bez karku i pierś popielato- niebieskie, z delikatnym brązowawym nalotem. Boki w płowo- rdzawe poprzeczne prążki. Dziób mocny, krótki. Młode wyglądają identycznie jak dorosłe, lecz są ogólnie bardziej brązowe. Długość ciała 24-30 cm, rozpiętość skrzydeł 40-50 cm, waga 120-160 g . Głos to donośny, dwusylabowy terkot, przypominający "der" (stąd polska nazwa) lub "kreks kreks" (stąd nazwa łacińska). Odzywa się w dzień i w nocy. Większość obserwacji dotyczy jedynie jego charakterystycznego głosu, ponieważ jest to ptak bardzo płochliwy, o skrytym trybie życia. Najłatwiej go spostrzec na początku maja, gdy trawa nie jest jeszcze zbyt wysoka i niekiedy wystaje nad nią jego szyja i głowa. Trudno go wypłoszyć z gęstej roślinności, zaniepokojony, zręcznie umyka pieszo. Wzlatuje niechętnie i tylko na krótki dystans.

Biotop/ preferencje pokarmowe
Derkacz należy do ptaków, które łatwiej usłyszeć niż zobaczyć. Prowadzi nocny tryb życia. Zasiedla żyzne tereny uprawne, na przykład w łanach zbóż i rzepaku, wilgotne łąki z wysoką roślinnością zielną i kępami krzewów, torfowiska i turzycowiska w dolinach rzecznych oraz suchsze miejsca na bagnach, a kiedy człowiek próbuje do niego podejść szybko ucieka. Jego nawoływanie często usłyszeć można w nocy. Żywi się owadami, ślimakami, bezkręgowcami i małymi żabami oraz nasionami traw i chwastów i zielonymi częściami roślin.

Rozwój osobniczy
Gniazdo zakłada na ziemi, pod osłoną roślin zielnych lub wewnątrz krzewu, dobrze ukryte w kępie wysokiej trawy. To płytkie zagłębienie wysłane źdźbłami, często otoczone suchymi liśćmi. Buduje je wyłącznie samica. W ciągu roku wyprowadza jeden lęg, składając w kwietniu – sierpniu 8 do 14 różowawych lub żółtawych, rdzawo plamkowanych jaj. Jaja bardzo wytrwale wysiaduje przez 19-21 dni samica choć istnieją niepotwierdzone doniesienia o współudziale samca. Rodzice karmią pisklęta tylko przez pierwsze 3 do 4 dni życia. Młode osiągają umiejętność latania w wieku ok. 6 tygodni. Odlatuje do Afryki koniec sierpnia - październik, wraca w maju lub czerwcu.

Status gatunku
Gatunek ten jest objęty ścisłą ochroną gatunkową. Wymaga ochrony czynnej, zagrożony utratą siedlisk w wyniku przesuszenia łąk i dolin rzecznych i przez mechanizację sianokosów

Przygotowała: Wanda Kula

www.okreplicas.com