Charakterystyka/ morfologia

Biegus mały (Calidris temminckii)

Systematyka
Rząd: siewkowe (Charadriiformes)
Rodzina: bekasowate (Scolopacidae)
Rodzaj: biegus (Calidris)
Gatunek: Biegus mały (Calidris temminckii)

Charakterystyka/ morfologia
Trudny do rozpoznania mały biegus o krępej sylwetce i krótkich, zielonożółtych nogach. W szacie godowej wierzch ciała szarobrązowawy z pasem czarnych, rudawo obrzeżonych piór na barkówkach. W szacie spoczynkowej, wierzch, głowa i pierś szarobrunatne, spód biały. U młodych wierzch z łuskowanym rysunkiem. We wszystkich szatach boki ogona białe. Nigdy nie tworzy dużych stad, zwykle widywany pojedynczo lub w małych stadach. Długość ciała ok. 14-17 cm, rozpiętość skrzydeł ok. 28-35 cm, waga 15-35 g

Biotop/ preferencje pokarmowe
Siedliskiem tego biegusa jest tundra. Najchętniej przebywa wśród niskiej roślinności w pobliżu piaszczystych brzegów jezior i rzek. Często przebywa na zarośniętych mułowiskach. Pokarm to drobne skorupiaki i mięczaki . Podczas przelotów, w mulistym podłożu wyszukuje przede wszystkim owadów.

Rozwój osobniczy
Na lęgowiskach samiec śpiewając wykonuje loty tokowe z furkoczącymi skrzydłami ustawionymi w kształcie litery V i szeroko rozpostartym ogonem. Gniazdo umieszczone na otwartym terenie lub niskiej roślinności, wyścielone źdźbłami i liśćmi na suchym, kamienistym miejscu. W ciągu roku wyprowadza do trzech lęgów. Składa 4 oliwkowe lub beżowe, brązowo nakrapiane jaja. Odbywa dwa lęgi w sezonie będące pod opieką jednego z rodziców. Wysiadywanie 21–22 dni. Młode osiągają lotność po 15–18 dniach . Zarówno samce jak i samice są poligamiczne. Samica często po tygodniu od zniesienia jaj zostawia samca, a sama kopuluje z kolejnym. Zarówno samica i samiec mogą mieć potomstwo z dwoma partnerami.

Status gatunku
Gatunek północny, regularnie, choć nielicznie przelatujący przez teren całego kraju. W czasie wędrówki pojawia się nad morzem i w głębi lądu na podmokłych, zarośniętych terenach. Objęty jest ochroną ścisłą.

Przygotowała : Wanda Kula