Jeśli posiadasz konto na portalu - zaloguj się, jeśli go nie posiadasz zarejestruj się.
Szlamnik (Limosa lapponica)
Systematyka
rząd: siewkowe (Charadriiformes)
rodzina: bekasowate (Scolopacidae)
podrodzina: rycyki (Limosa)
gatunek: Szlamnik (Limosa lapponica)
Charakterystyka/ morfologia
Przypomina wyglądem rycyka od którego różni się bardzo krepą sylwetką , krótszymi nogami oraz krótszym i lekko zadartym dziobem. Samiec w szacie godowej ma głowę, szyję i spód ciała ceglastordzawy, samica rdzawobeżowy z delikatnym kreskowaniem. Na skrzydle jedynie wąska, biała kreska. Ogon biały, od połowy z ciemnymi, wąskimi poprzecznymi prążkami. Samica jest większa od samca. Głosy to twarde, śmiejące się „haheg, hiheg, kew kew”. Długość ciała 36 - 41 cm, rozpiętość skrzydeł 64 - 68 cm, waga 160 - 300 g. W Polsce pojawia się podczas wędrówek latem i jesienią.
Biotop/ preferencje pokarmowe
Zamieszkuje arktyczną tundrę. U nas widywany podczas przelotów głównie na wybrzeżu, gdzie tworzy stada dochodzące do kilkudziesięciu osobników. W głębi lądu jest obserwowany bardzo nielicznie, na większych zbiornikach zaporowych, gołych brzegach jezior, rzek i bagien, a niekiedy na pastwiskach i ugorach. Jego pokarmem są owady, mięczak skorupiaki i pierścienice, kijanki, wyjątkowo zjada niewielkie ryby oraz owoce i nasiona roślin.
Rozwój osobniczy
Gniazduje w tundrze i na mokradłach północnej tajgi. Monogamiczne. Wyprowadzają jeden lęg w sezonie. Gniazdo to płytki dołek w ziemi osłonięty trawa i wysłany suchymi źdźbłami. Samica składa 3 do 4 jaj, które wysiadują oboje rodzice, lecz główna role odgrywa samiec.
Status gatunku
Objęty ścisłą ochroną gatunkową .
Przygotowała: Wanda Kula